بیماری فارنژیت + درمان فارنژیت مزمن
بیماری فارنژیت یک اصطلاح پزشکی مربوط به گلو درد است فارنژیت التهاب حلق (گلو) است که منجر به ناراحتی گلو و یا درد گلو می شود
بیماری فارنژیت ممکن است برای افرادی در بلعیدن و خوردن دچار مشکل کند و بلعیدن برای آن ها را با درد همراه کند. این گلو درد ها معمولا توسط یک عفونت ویروسی بوجود می آید و در موارد بسیار کم این عفونت ها باکتریایی می باشند.
سایرعلل گلودرد نیز وجود دارد که شامل التهاب به علت آلرژی ، سموم ، یا سرطان می باشد .
این التهاب برخی موارد روی حنجره نیز تاثیر می گذارد و صدا فرد بیمار را مختل می کند که نگرانی این افراد را به دنبال دارد ولی با برطر شدن این التهاب گلو باز به حال خود باز می‌گردد.
گلو درد ها مسری هستند چون به علت ویروس و یا باکتری ها بوجود می آیند و می توان از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
علائم بیماری فارنژیت :
عمده ترین علامت بالینی عفونت حلق درد است. در موارد خفیف یا اولیه بیماری درد در حین بلع وجود دارد ولی با گذشت بیماری و در موارد شدیدتر درد بطور مداوم وجود دارد گرچه باز درحین بلع تشدید میشود. گاه بلع دردناک ( odynophagia) به حدی شدید است که بیمار از فرودادن آب دهان نیز خودداری میکند و در نتیجه ترشحات بزاق در دهان زیاد میشود وگاه از دهان جاری است. ( سیالوره ).
تب در اکثر موارد وجود دارد. درجه تب بر اساس عامل بیماریزا متغیر است. در عفونتهای ویروسی ( بجز آدنوویروس ) تب خفیف و قابل تحمل است و در موارد عفونت استرپتوکوکی بخصوص در بچه ها تب گاه تا ۴۰ درجه سانتیگراد نیز میرسد. بلع دردناک یا اودینوفاژی که در فوق توضیح داده شد.
در معاینه بالینی قرمزی حلق و لوزه ها شایعترین یافته ایست که جلب توجه میکند. اگر اریتم محدود به لوزه ها باشد و سایر نقاط حلق درگیر نباشد اصطلاح تونسیلیت بکار برده میشود و اگر نسج حلق نیز درگیر باشد اصطلاح تونسیلوفارنژیت را بکار میبریم.
وجود اگزودا روی لوزه ها یا حلق که در این مورد اصطلاح exudative pharyngitis بکار برده میشود. در اکثر موارد اگزودا محدود به لوزه است و گاه از حدود لوزه فراتر میرود و پیلار قدامی – خلفی و یا زبان کوچک ( اوولا ) را نیز درگیر میکند ( مثل دیفتری ) .
گاه از مشاهده ماهیت و رنگ اگزودا میتوان عامل بیماریزا را حدس زد. اگزودای متراکم – غلیظ – خاکستری کثیف که به سختی به لوزه ها چسبیده است بخصوص اگر ورای لوزه ها نیز دیده شود بیانگر عفونت دیفتری است. اگزودای ناشی از استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A عموما کرمی رنگ است و محدود به لوزه باقی میماند.
گاه ماهیت فولیکولر دارد یعنی محدود به کریپت های لوزه ( حفرات لوزه ) باقی میماند و سایر نقاط لوزه به رنگ قرمز ملتهب دیده میشود ( follicular exudative pharyngitis) . آدنوویروس و هرپس سیمپلکس میتوانند اگزودا روی لوزه ایجاد کنند. در مورد آدنوویروس اگزودا مشابه استرپتوکوک است ولی در هرپس شروع بیماریزایی با وزیکول ( طاولهای کوچک حاوی مایع ) است که پس از باز شدن وزیکول اگزودای ملایمی روی لوزه ها پدید می آید.